رویای شیرین هوای پاک!

این روزها ، در کنار میدانداری خبرهای گوناگون سیاسی ، خبرهای مربوط به آلودگی هوا و آتش سوزی و تغییرات اقلیمی ذهن بسیاری از مردم را بخود مشغول کرده و در صدر خبرها قرارگرفته است. گرچه آلودگی یک معضل جهانی و ناشی از صنعتی شدن زندگی بشر هست ، لیکن به دلایل متعدد ، در کشور ما همراه با مشکلات دیگری که اثرات مخرب آلودگی را نمایان تر می کند ،حساسیت بیشتری را برانگیخته و نقل محافل خانواده ها شده است.
فصل زمستان تقریبا همیشه با آلودگی هوا همراه بوده است به ویژه این معضل در شهرهای بزرگ و صنعتی با بیش از پنج دهه سابقه ، همواره زمستان ها در صدر خبرها قرار داشته است. آنچه مشکل آلودگی هوا را پر رنگتر کرده است — با وام گیری از اصطلاح مرسوم این روزها — ناترازی هایی است که در زمینه های مختلف مرتبط با انرژی رخ داده است. ناترازی در تولید بنزین ، ناترازی در تولید برق ، ناترازی در تولید گاز و ناترازی های نرم افزاری در اداره این بخش های ناتراز ، همه دست به دست یکدیگر داده اند تا بهانه ای باشد برای تعطیلی اکثر جنبه های زندگی مردم.
قصه آلودگی هوا در حال حاضر صدماتش برجاست و گزارش وزارت بهداشت در مورد جنبه های گوناگون اثرات زیانبار آلودگی در سال ۱۴۰۲ می تواند برای پیش بینی اثرات مخربتر آلودگی در سال های آینده — اگر شرایط کماکان همین باشد که اکنون هست — ، مورد استناد کارشناسان نگران سلامت مردم باشد.
یکی از مسوولان و متخصصان در رابطه با سلامت مردم در گزارش مفصلی که منتشر شده ، به نکاتی اشاره کرده است که نگرانی از تداوم وضع موجود و یحتمل افزایش مشکلات در این زمینه را موجه می کند.
به بخشی ازاین سخنان توجه فرمایید :
“وی در بخش دیگری از صحبتهایش درباره قانون هوای پاک توضیح داد: قانون هوای پاک در سال ۹۶ به تصویب رسید و ابلاغ شد. اگرچه ماهیت وجودی قانون هوای پاک خوب است اما انتقادهایی به این قانون وارد میشود. قانون هوای پاک و آییننامههای مرتبط با این قانون میتوانند بسیار اثرگذار باشند. متاسفانه، برخی قوانین فقط نوشته میشوند و اجرایی نمیشوند.
عضو هیاتعلمی دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی با بیان این که آییننامه فنی ماده ۲ قانون هوای پاک میتواند بسیار راهگشا باشد، توضیح داد: این آییننامه، وظایف دستگاههای اجرایی کشور را در ارتباط با قانون هوای پاک مشخص کرده است. این آییننامه به تصویب هیات وزیران رسیده و در کمیتههای تخصصی دولت مورد بررسی قرار گرفته است. به طور مثال کارشناسان وزاتخانههای مختلف و سازمان محیط زیست در کنار یکدیگر نسبت به نگارش قانون هوای پاک اقدام کردهاند و این آییننامه پس از حضور در کمیسیونهای مختلف دولت به تصویب هیات وزیران رسیده است.
وی ادامه داد: براساس ماده ۲ آییننامه فنی قانون هوای پاک، سوخت تولیدی کشور تا سال ۱۴۰۴ میبایست از استاندارد اروپا برخوردار باشد؛ اما سوال آن است که چه میزان از سوخت تولیدی کشور از استاندارد اروپا برخوردار است؟ همچنین قانون هوای پاک برای وزارت «صمت» در زمینه تولید خودروی استاندارد وظایفی درنظر گرفته است. ماده ۲ آییننامه قانون هوای پاک برای وزاتخانههای مختلف وظایفی در نظر گرفته است اما بسیاری از این قوانین مغفول واقع شده و اجرا نشدهاند.
وی با ذکر مثالی از شهرهای شیراز و تبریز به عنوان دو کلانشهر کشور افزود: شهرهای شیراز و تبریز نسبت به سایر کلانشهرهای کشور، کیفیت هوای بهتری دارند. اما متاسفانه تعداد روزهای هوای «پاک» شهرهای شیراز و تبریز سیر نزولی خود را سپری میکند ، به طور مثال ؛ تعداد روزهای پاک سال جاری کلانشهرهای تبریز و شیراز نسبت به سال گذشته کمتر است. تعداد روزهای هوای پاک شهر تبریز در سال گذشته ۳۵ روز بوده که نسبت به سال ۱۴۰۱ حدود ۵۰ درصد کاهش یافته است.
این استاد دانشگاه درباره وضعیت هوای پاک در شهر شیراز نیز توضیح داد: تعداد روزهای هوای پاک سال گذشته شهر شیراز معادل ۲ روز بود که نسبت به سال ۱۴۰۱ بسیار کاهش یافته است. سیر نزولی کاهش تعداد هوای پاک شهر شیراز از سال ۱۴۰۰ آغاز شده و همچنان ادامه دارد. متاسفانه این شهرها در مسیر آلوده شدن قرار گرفتهاند.”
همانطورکه اشاره شد ، تا رسیدن به یک تصمیم عاجل ، نگرانی در مورد تشدید معضل آلودگی و عوارض چند گانه زیانبار آن پابرجاست و مردم باید همچنان در جستجوی هوای پاک رویاهای شیرین بسازند.