گردشگری شرق آسیا (کره جنوبی)

مریم سادات موسوی

قسمت دوم

در یادداشت قبل، در مورد کره جنوبی به اختصار صحبت کردیم. از وضعیت جغرافیایی آن تا سیر تاریخی که کشور کره را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم کرد. از آنجایی که گردشگری در کره شمالی صنعتی آزاد نیست، برای معرفی جاذبه‌های این خطه، به کره جنوبی اکتفا می‌کنیم.
این کشور که طی سال‌های اخیر از کشوری فقیر به توسعه‌یافته تبدیل شده است، به دلیل قدمت تاریخی — فرهنگی و هم چنین جغرافیای خود، جاذبه‌های قابل توجهی برای گردشگران دارد. در این نوشته به برخی از آن ها اشاره می‌کنیم.
سایت ایوار برخی از این دیدنی‌ها را از زبان رضا رجب‌پور معرفی می‌کند. از میان ۵ کاخ بزرگی که در قرن پانزدهم میلادی از سوی خاندان چوسان (Joseon) در اطراف سئول ساخته شد، کاخ چانگ دیوک گونگ همواره اقامتگاه سلطنتی محبوب پادشاهان بوده است. چانگ‌دیوک‌گونگ جایی است که پادشاه و خاندان سلطنتی زندگی روزانه‌ خود را در آن سپری می‌کردند. این جا یک ساختمان نیست، بلکه مجموعه‌ای از ساختمان‌های مختلف است که هرکدام از آن‌ها کارکردی متفاوت دارند. برخی محل اقامت خاندان سلطنتی و برخی دیگر کتابخانه، اتاق غذاخوری و اتاق ملاقات هستند. این باغ پر از راه‌های مختلف، فضاهای سبز، ساختمان‌های پاگودا، جویبارها و دریاچه‌های رنگارنگ است.
شهر تاریخی جئونجو، زمانی پایتخت معنوی خاندان چوسان بود. جئونجو حدود ۹۰ دقیقه با قطار تا سئول فاصله دارد. این جا خانه‌ بسیاری از معابد باستانی در دهکده‌ای با خانه‌های تاریخی و قدیمی است. این دهکده‌ها در سراسر کره یافت می‌شود و در آن‌ها محله‌های باستانی و خانه‌های قدیمی محافظت‌شده‌ای به چشم می‌خورد. این دهکده‌ها به بازدیدکنندگان حس زندگی در کره‌ باستان را می‌دهد. برخی از این خانه‌ها به روی تورهای گردشگری باز است و برخی دیگر تبدیل به موزه، رستوران و هتل شده‌ است.
شهر بندری بوسان به نوعی شاه‌راه معرفی می‌شود و به وسیله آن می‌توان به مقاصد و شهرهای متعددی از کره جنوبی سفر کرد. جدا از این مورد، خود شهر بوسان دارای جاذبه‌های بسیاری برای گردشگران است که شناخته شده‌ترین آن سواحل بوسان، معبد باستانی بئومئوسا (Beomeosa) و روستای زیبا و رنگارنگ گامچئون (Gamcheon) است (وبسایت لست‌سکند).
لزوما بهترین جاهای دیدنی کره جنوبی به شهر و روستاهای آن محدود نمی‌شود. پارک ملی سئوراکسان (Seoraksan) واقع در مرکز شرقی کره، از زیباترین مناطقی است که می‌توانید در این کشور شاهدش باشید. در این پارک ملی بیش از ۲۰۰۰ گونه جانوری و ۱۴۰۰ گونه گیاهی نادر یافت می‌شود. مهم‌ترین جاذبه‌ای که در پارک سئوراکسان صخره‌های Gongnyong Ridge هستند که منظره‌ای مانند فلس‌های دایناسور دارد (وبسایت لست‌سکند).
مجله الی گشت در مورد برج سئول می‌نویسد. اگر به دنبال یک چشم انداز ۳۶۰ درجه از شهر سئول هستید حتما باید از برج سئول دیدن کنید. این برج بر روی کوه نامسان (Namsan) بنا شده است و در نزدیکی محوطه پارک نامسان نیز قرار دارد. اگر علاقه به پیاده روی در طبیعت دارید، برج سئول بهترین گزینه برای کوهنوردی است. شما در برج سئول ۵۰۰ متر از سطح شهر و دریا فاصله دارید، تمامی شهر سئول از یک جهت و طبیعت و جنگل های کوهستانی سمت دیگر، در زیر پای شما است. اگر از جمله کسانی هستید که بنابه دلایلی علاقه‌ای به پیاده‌روی‌های طولانی ندارید می‌توانید از تله‌کابین برای رسیدن به برج سئول استفاده کنید. این تله کابین شما را از داخل شهر تا نزدیکی‌های برج سئول خواهد برد. در نزدیکی برج سئول دهکده‌ای باستانی به نام نامسان هانوک (Namsan Hanok) وجود دارد. در این دهکده ۵ خانه قدیمی وجود دارد که در فرهنگ کره به آن هانوک گفته می شود. در سال‌های اخیر خانه‌های دهکده جهت بازدید عموم، مرمت شده‌اند.
یکی دیگر از شهرهای پربازدید کشور کره جنوبی، شهر بوسان است. این شهر زیبا در کنار مناطق ساحلی و دریا قرار دارد. شهر بوسان به عنوان دومین شهر بزرگ کره جنوبی، فرهنگ و تاریخ زیادی را در کارنامه خود ثبت کرده است. دهکده‌ گامِچئون (Gamecheon)و معبد بئومئوسا در شهر بوسان قرار دارند. اگر با منطقه‌ سانتورینی در یونان آشنایی دارید، حتما از بازدید دهکده‌ گامِچئون استقبال می‌کنید. این دهکده زیبا بر بالای صخره‌های مشرف بر دریا بنا شده است. عاشقان غذاهای دریایی حتما می‌دانند که بازار جاگالچی (Jagalchi) در شهر بوسان قرار دارد. این بازار، بزرگ‌ترین مرکز تجاری غذاهای دریایی کره محسوب می‌شود. شما می‌توانید در این بازار انواع غذاهای دریایی را سفارش دهید.
از دیدنی‌های کشور کره جنوبی بگذریم، مانند سایر مقاصد گردشگری باید سری هم به غذاهایی که به عنوان یک گردشگر در این کشور ممکن است بخوریم بزنیم. وبسایت ایران هتل برخی از این غذاها را معرفی می‌کند.
کیمچی که قدمت آن به دوران سلسله سیلا در حدود ۲٫۰۰۰ سال پیش باز می‌گردد یک غذای جانبی فلفلی است که می‌توان آن را روی میز غذای هر خانواده کره‌ای و به عنوان یکی از غذاهای پر طرفدار یافت. این غذا از کلم نمک‌زده و خشک شده که در ترکیبی از فلفل قرمز، سیر، زنجبیل و موسیر خوابانده شده تشکیل می‌شود. کیمچی کلم قرمز خود را می‌توانید با گگاکدوگی (کیمچی تربچه خرد شده) عوض کنید که به عنوان یک غذای جانبی در رستوران‌های کره‌ای سرو می‌شود. کیمچی یئولمومول نیز یک کیمچی کمتر فلفلی است که با استفاده از ساقه تربچه و سوپ فلفلی که تربچه روی آن شناور می‌ماند درست می‌شود.
توفو نرم، صدف و یک تخم‌مرغ در آبگوشتی فلفلی یک غذای سوپ مانند بسیار محبوب و کلاسیک در بین غذاهای کره جنوبی است که نمونه‌ای غیرمنتظره از ترکیب مزه‌های مختلف و متقاوت است. توفو نرم مزه صدف را نگه داشته و همزمان از تندی کل غذا می‌کاهد. این غذا که در زبان کره‌ای ساندوبو – جیگائه نامیده می‌شود در ظرف‌های شرقی خاصی که گرما را در خود نگه می‌دارند سرو می‌شود. تخم مرغ را به صورت خام و بعد از آماده شدن سوپ در آن می‌ریزند که در اثر گرمای سوپ، تخم مرغ نیز پخته می‌شود.
جاجانگمیون در واقع همان نودل با رب لوبیای سیاه است. این غذا در بین مردم چین و کره بسیار پرطرفدار است. جاجانگمیون امروزه هم با نودل هم با برنج تهیه می‌شود. این غذا را با سس یا رب لوبیای سیاه درست می‌کنند که این رب در سوپرمارکت‌های خوراکی‌های کره‌ای یافت می‌شود. این غذا اگر چه در اصل یک غذای چینی است اما طرز تهیه جاجانگمیون کره‌ای‌ها، نودل (رشته) آن را گرفته و یک نسخه غلیظ‌تر و خوشمزه‌تر از آن را بدست آورده‌اند که شباهتی بسیار کم به غذای اصلی چینی دارد، درست مانند همان کاری که نیویورکی‌ها با پیتزای ایتالیایی کرده‌اند. بدون شک رژیم غذایی کره‌ای‌ها بدون جاجانگمیون کامل نیست و هر کره‌ای به طور معمول، دست کم هفته‌ای یک بار این غذا را امتحان خواهد کرد.
یک واقعیت کمتر شناخته شده در مورد کیمچی متنوع بودن آن به عنوان جزیی ثابت از انواع غذاهای کره‌ای است. در کیمچی – جیگائه، کلم قرمز را خرد کرده، پس از سرخ کردن در روغن، همراه توفو، نودل سلوفان، گوشت قرمز یا گاهی ماهی تن و دیگر سبزیجات آماده سرو می‌پزند. علیرغم وابستگی این غذای سوپ مانند به کیمچی، آن را در کنار کیمچی به عنوان یک غذای مجزا سرو می‌کنند.
و نهایتا اشاره کوتاهی به جشن‌ها و فستیوال‌های کره جنوبی می‌کنیم و این نوشته را به پایان می‌رسانیم. وبسایت آراد بعضی از این جشن‌ها را معرفی می‌کند.
روز سال جدید قمری (Seol یا Seollal)‌، به طور کلی به عنوان مهمترین جشنواره سنتی فصلی شناخته می‌شود. غذای مخصوص این جشن به نام tteokguk یا “سوپ کله برنج” است که در روز سال نو توسط خانواده ها سرو می‌شود و خوردن آن به معنای بزرگتر‌شدن یک سال است. در کره، نوزادان به محض تولد با احتساب زمانی که در رحم مادرشان هستند یک سال سن دارند (این بدان معناست که کودکی که در ۲۹ ام از ماه دوازدهم قمری متولد می شود ، تنها دو روز بعد دو ساله می‌شود).
این جشنواره هم چنین با مراسم اجرای Sebae (کمان سال نو) پیش از بزرگان خانواده و همسایگان مرتبط است. در این جشن جوانان و سایر اعضای خانواده به دیدن بزرگان رفته و بعد از شبی، بزرگان هدیه سال نو را به جوانان خود اهدا می‌کنند.
جشنواره گل بوریونگ با حمایت یک شرکت آرایشی و بهداشتی در شهر بوریونگ و در ساحل Daecheonبرگزار می‌شود. این جشنواره یک رویداد تابستانی است که بسیار مورد توجه کره‌ای‌ها و خارجی‌ها قرار گرفته است و نزدیک به نیم میلیون بازدیدکننده هر سال به جشنواره سالانه گل می‌روند . این جشنواره بسیار پرطرفدار است و در سال‌های اخیر به یک رویداد بین‌المللی تبدیل شده است که باعث جذب بینندگان از سراسر جهان می‌شود. یک فضای کارناوال مانند غول پیکر با اسلایدهای گل، کشتی، صورت و وسایل عکس . این جشنواره در کنار ساحل برگزار می‌شود تا بتوان با بازی در گل،کودک درون خود را فعال کرده، سپس در اقیانوس پریده و تا قبل از بازگشت به هتل خود را شستشو داد.
پایان