سقوط آموزش وطبقاتی شدن آن
بخش نخست :آموزش و پرورش
این روزها دو نمونه آمار در زمینه آموزش ، در فضای رسانه ای و شبکه های اجتماعی منتشر شده است که وجود یا وقوع یک فاجعه در این زمینه را فریاد می زند که بی شک اثرات زیانبار آن در آینده ، همه شوون جامعه را فرا خواهد گرفت و خطر رکود و سقوط در گستره وسیعی از اقتصاد تا صنعت و از سلامت و تغذیه تا درمان را در پی خواهد داشت!
ناگفته نماند این آمارها به صورت رسمی و از منابع رسمی بیان شده است .به آماری در مورد آموزش و پرورش توجه کنید.این آمار مربوط به معدل دانش آموزان در امتحانات است.
“افت کیفیت نظام آموزشی کشور بحرانی است که کارشناسان تعلیم و تربیت در خصوص آن اظهار نگرانی کردهاند. این افت محسوس، پیامدی است که یک سال و ۲ سال ایجاد نشده است و روندی نامطلوب در کیفیت آموزش مدارس کشور را حکایت میکند.
چند ماه پیش وزارت آموزش و پرورش؛ گزارشی در خصوص میانگین کشوری نمرات دانش آموزان پایه دوازدهم در امتحانات نهایی خرداد ماه سال ۱۴۰۲ اعلام کرد «میانگین کشوری نمرات دانشآموزان در امتحانات نهایی خرداد ۱۴۰۲ در رشته تجربی ۱۱.۲۳، رشته ریاضی ۱۰.۷۹، رشته انسانی ۸.۷۵ و در رشته معارف ۱۰.۵۶ بوده است.» این آمار اعلام شده توسط محسن زارعی رئیس مرکز ارزشیابی و تضمین کیفیت نظام آموزشوپرورش، به منظور اطلاع خانوادهها، خانواده بزرگ آموزش و پرورش، کارشناسان، تحلیل گران و جامعه نخبگانی حوزه تعلیم و تربیت و البته تصمیم گیران و تصمیم سازان حوزه آموزش کشور در جهت ارائه نظرات و راهکارها برای تقویت مدارس و کیفیت آموزش بود.
اما اعداد رسمی اعلام شده به ما میگویند که در یک دهه گذشته شاهد روندی نزولی در نمرات دانش آموزان بودهایم و این اولین بار است که دولت تمام اهتمام خود را برای شفافیت دراین مساله بکار گرفته است.”
اگرصادقانه در این باره نظر دهیم بی تردید باید بپذیریم که در زمینه آموزش غفلت بزرگی صورت گرفته است و اگر در زمینه تعلل آموزش و پرورش کشور موشکافی بیشتری انجام دهیم ،دستگاه آموزش و پرورش در زمینه پرورش هم کار عمده ای صورت نداده است.
ناکامی نظام آموزشی کشور در انجام وظایف خویش ، طبیعتا در آینده زیان های خود را نمایان می سازد و اگر قرار باشد که این زیان ها را به حداقل برسانیم ، در دو زمینه بایست دستگاه های ذیربط برنامه ریزی کنند.
یک ؛ برنامه ریزی همه جانبه در زمینه رفع اشکالاتی که به بی سوادی دانش آموزان منجر شده.
دو ؛ برنامه ریزی های لازم برای توانمندسازی دانش آموزانی که در حال حاضر از سطح دانش نازل رنج می برند.
در صورتی که مسوولان کنونی در این زمینه ها به کمک متخصصان ، برنامه های ضروری و کارآمد را به اجرا بگذارند ، می توان به کاهش قابل توجه زیان های احتمالی امیدوار بود و گرنه این نقیصه در آموزش عالی سهمگین تر خود را نشان خواهد داد! باشد که هر چه سریعتر در این باره چاره اندیشی شود.