در غیاب اخلاق
سید ابوالقاسم موسوی
مدیر مسوول
ظاهرا فوتبال محبوب باید همیشه گرفتار حاشیه باشد. از شایع ترین حاشیه‌های فوتبال، داستان غم‌انگیز، فکاهی ی آمد و شدِ سرمربی‌های تیم ملی است.
تا دیروز گرفتار شرایطی بودیم که انتصاب و انعزال سرمربی‌ها برای کشور و مردم هزینه‌های ریالی — دلاری بار می‌آورد و اکنون در آخرین تغییر، جامعه برای همیشه متحمل هزینه سنگین اخلاقی شده است و از عجایب این که هیچ کدام از مسببین تحمیل این هزینه — به قول معروف — عین خیالشان هم نیست.
داستان سرمربی ما قبل آخر — که جریمه سنگینی را به فدراسیون فوتبال آوار کرد را همه می‌دانند. پس از آن، سرمربی‌ای را که چندان شهره نبود آوردند — کم هزینه و بی‌ادعا — از شانس بد کسانی که از داستان آمد و شد مربیان سرشان گرم است، این سرمربی بی‌ادعا توانست تیم در خطر سقوط را از افتادن برهاند و راهی جام جهانی کند. بدون شک این یک شگفتی بود که تیم در خطر به راحتی پا به صحنه رقابت‌های جهانی بگذارد و بازی اخلاق و بی‌اخلاقی از همان جا شروع شد.
باز از عجایب آن که؛ به جای این که، شرایط را طوری فراهم آورند و به سرمربی کمک کنند همراه تیمی که تلاش کرده تا شایستگی حضور در رقابت‌های جهانی را پیدا کند با خیال آسوده به تمرینات و قوی‌سازی بیشتر بپردازد، هر روز با کوک کردن سازی جدید، حرف از تعویض سرمربی زدند و اجازه کار به او ندادند.
البته همه دوستداران فوتبال بازی عزل اولیه و نصب ثانویه را آگاهند تا داستان این مربی — که ظاهر از بدشانسی پشتیبان نهان و آشکاری ندارد، کشید به انتخابات و تغییرات و سرانجام محرومیت از همراهی تیمی که زحمت کشیده و شایسته حضور در رقابت‌های جهانی‌اش کرده است!
نمی‌دانم آنان که سرمربی جدید آورده‌اند می‌دانند در این مدت اندک او معجزه نخواهد کرد یا واقعا به ید بیضایش باورمند هستند؟ اما بسیاری می‌دانند تیم ما راه سختی در پیش دارد و این کسانی که اجازه ندادند سرمربی پیشین تیمش را به صحنه رقابت ببرد و هدایت کند، گرچه اخلاق را فراموش کردند اما به او خدمت کردند و اگر دلخوشی حضور را از او گرفتند او را از حسرت بعدی نیز معاف فرمودند! لیک جامعه را با شرمندگی تعویض بدون توجیه تنها گذاشتند!