درنگی کوتاه در نمایشگاه آثار عکاسان تبریز

حمید مزرعه

از عصر روز جمعه سوم آذر ماه جاری، نمایشگاه عکس چهار عکاس مطرح تبریزی در گالری ایرانی تبریز افتتاح شد.
در این نمایشگاه گروهی، بیست و سه قطعه عکس با موضوع طبیعت، مستند و نگاهی آزاد به جغرافیای پیرامون، قاب بندی شده است.
در این نمایشگاه گروهی، زوج عکاس نیر قلیزاده با نه قطعه عکس و احمد نامدار با پنج قطعه عکس در زمینه طبیعت را قاب دیوار گالری کردند و مجید صباغ بهروز با پنج قطعه عکس و حسین قربانى با چهار قطعه عکس در این نمایشگاه شرکت کردند.
نمایشگاه گروهى عکاسان ایرانی ساعت ۱۶ روز جمعه سوم آذر ماه ۱۴۰۲ در گالری ایرانی تبریز گشایش یافت و تا ساعت ۲۰ ادامه داشت.
علاقمندان می توانند همه روزه تا پایان روز نهم آذر ماه همه روزه از ساعت ۱۶ تا ۲۰ از عکس های ارایه شده این عکاسان هنرمند دیدن کنند.
آدرس: گالرى ایرانى تبریز در استان آذربایجان شرقی، شهر تبریز، جاده ائل گولى، فلکه خیام، خیابان سینا، جنب پیانو باربد واقع شده است.

 

نیر قلیزاده بخشمندی
وی متولد ۱۳۵۶ تبریز و دانش آموخته رشته گیاه پزشکی دانشگاه تبریز است، از فعالیت های وی شرکت در نمایشگاه های گروهی و نفر سوم نمایشگاه فصلی عکس زمستان در سال ۱۳۸۸ می توان یاد کرد.
خانم نیر قلیزاده درباره شروع عکاسی خود می گوید؛
شروع عکاسی من به سال ۱۳۷۹ برمیگردد ، اولین دوربین را از اولین استادم آقای احمد نامدار (همسرم) دریافت کردم، عشق من به طبیعت از کودکی با من رشد می کرد و در روانم ریشه می دوانید، بعدها اقتضای شغلی ام هم باعث شد با طبیعت همراهی بیشتری داشته باشم که در این میان  بیشترین تاثیر را از درختان و کوه ها گرفته ام، شاید درختان کمک کردند در زمان ثبت این لحظه ها راویِ بیان احساساتم نسبت به خودم و جهان پیرامونم باشم.

                                                                                           
مجموعه « درختان من » حاصل گفتگوی من با طبیعت و مخاطب است،
دیر زمانی بود که با خود می اندیشیدم  زمان آن فرا رسیده است که بیانِ تصویری برداشتم از طبیعت را با مخاطبینم به اشتراک بگذارم و این فکر جرقه ای شد برای شرکت در نمایشگاه عکس گروهی…
مجموعه عکس های درختان من از هنرمند تبریزی نیر قلیزاده روایتگر تلخکامی ناداستان درختانی است که در سرما و بهت و تنهایی خود به امید سبزینگی چشم انتظار سار نورسیده اند، بازتاب خود در آینه آب زلال اند، ارباب و بنده خود بوده و از تمنای دیگری آزادند.

احمد نامدار
وی متولد سال ۱۳۴۶ تبریز و فارغ تحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی است و از سال ۱۳۶۸ عکاسی را به شکل حرفه ای شروع کرده است.
احمد نامدار عکاس نامدار تبریز با بیش از سی سال عکاسی  در  ژانر های مختلف یکی از معدود عکاسانی است که از تکنیک رنگ و نور در عکاسی به مثابه مفهوم سازی زیبایی شناسی استفاده می کند و فضاهای را خلق می کند که در عین سادگی، قابی شگفت انگیز را برای بیننده ترسیم می کند، در جریان سیال ذهن و زیبایی به رنگ و نور معنا می بخشد و به فرصت های نیامده برای ثبت لحظه و انجماد آن درنگ می کند، از تجربه رنگ می گوید و از پرتره هایی با بگراند حیات و زیست آدمی، احمد نامدار وقتی دوربین به دست، مسلح باشد با شلیک هر شاتر از دوربین اش زیبایی و خاطره و تاریخ را به علاقمندانش به ارمغان می آورد، آموختنی های بی شمار برای عکاسی دارد.

                                                        
اسلاوی ژیژک در پاسخ امر واقعی می نویسد؛ سرآغازهای اپرا را باید در رابطه سوژه خود آیین با اربابش دنبال کرد، یعنی کنترپوان در نقطه مقابل جماعت همسرایان آشکار می شود که استغاثه های بنده را در برابر ارباب بازگو می کند تا لغزش و گناه قهرمان را بر او ببخشاید و لحظه ای اعمال قانون را معلق کند، وقتی ارباب به تمنای سوژه پاسخ می هد، تنشی شگرف در سوژه بوجود می آید و تا آن جا پیش می رود که بخشش اعلای قدرت را نشان دهد، شکافی عظیم در پیشانی رابطه بنده با خدایگانش که هویت او را به رسمیت می شناسد.
اما اپرا با تاریخ بیش از چهارصد ساله اش چه چیزی را در پس پرده برای مخاطب امروز می تواند داشته باشه و مهم تر، چه پیوندی را از پس عکس های احمد نامدار  به زمانه ما می رساند.
همان طور که اپرا از پس قرن های متمادی صدای شاعران زمانه افلاتون و ارسطوست و از سوفوکل و ادیپوس می سراید و از ذهن تاریخی انسان اندیشمند به زمانه ما پیوند می خورد، امروزه به واسطه علم و تکنولوژی این صدا و تصویر است که چگونه  خردمندی انسان معاصر را به آیندگان پیوند می دهد، اگر اپرا از پس پرده برون می ریزد و از فیض الوهی طنین انداز می شود و از درخشش اعطا شده به بنده، همسرایی می کند، هنرمند معاصر از هستی شناسی نمادینش روایت می کند، اگر اپرای واگنر گناه بنده اش را روایت می کند که زیبایی را در پس و پشت پرده با نشانه های قدسی در هم می آمیزد تصویرگر امروز که ثبت وقایع روزمره را برای همیشه در پشت لنز دوربینش جاودانه می کند. احمد نامدار راوی رنگ و نور و قاب است، در سکوتی ازلی و بی هیچ حرف و اشاره ای تنها به چشم ببیننده اعتماد می کند و از زمان راوی پر رنگ و نگاری به مخاطبانش معرفی می کند، بافت های مخملین رنگ و نور قاب او ستایش زیبایی است که از قاب بیرون افتاده و روایت خود ادامه می دهد.
امر واقع در تابلوهای عکس به مثابه نقاشی نامدار همان میل خواستنی اما دست نایافتنی است که عکاس توانسته با نبوغش  آن را روی کاغذ حساس عکاسی ترسیم کند.

احمد نامدار در بیش از بیست نمایشگاه گروهی حضور داشته و در سال ۱۳۷۳ در نمایشگاه دو سالانه عکس ایران بوده است در نمایشگاه گروهی استانبول ترکیه حضور داشته و جشنواره های داخل کشور از دیگر رویدادهایی است که ایشان شرکت کرده اند.
حضور در مسابقه عکس یونسکو
نمایشگاه انفرادی در دانشگاه تبریز سال۱۳۷۶
نفر دوم جشنواره عکس دانشجویی آذربایجان شرقی

مجید صباغ بهروز
آقای صباغ متولد ۱۳۵۰ تبریز است و از سال ۱۳۷۵ با مطالعه و به شکل تجربی شروع به آموختن عکاسی می کند و از سال ۱۳۷۷
اولین کار حرفه ای عکاسی فیلم را با فیلم بالهای سفید آغاز می کند و برای عکاسی این فیلم دیپلم افتخار و عضویت عکاسان سینمای ایران  را کسب می کند و بعدها دو دوره عضو هیت مدیره انجمن عکاسان می شود.
از شروع به کار عکاسی سینما تا سال ۱۳۹۰ بیش از سی فیلم از جمله؛ فیلم های، از کنار هم میگذریم /ایستگاه متروک /خیلی دور خیلی نزدیک /ملک سلیمان و .. را عکاسی می کند و هم زمان با آن عکاسی مستند-اجتماعی هم کار می کند.
مجید صباغ در این باره می گوید؛
در سال های اخیر عمده فعالیتم مستند سازی و عکاسی دلی یا مجموعه عکس شخصی بوده است که برای خودم می گیرم.
نمایشگاه عکس تبریز اولین نمایشگاه گروهی من در زادگاهم‌هست و خوشحالم که شرکت کرده ام در کارنامه کاری بنده ساخت چهار فیلم مستند و فیلمبرداری ده ها فیلم داستانی و مستند هست.

                                                    
آقای صباغ بواسطه تجربه و آشناییش در مدیوم سینما تصاویر بدیعی را در این نمایشگاه به قاب تزیین کرده است، قاب های سینمایی در این مجموعه با رنگ بندی و نور چشم هر ببیننده ای را نوازش می کند.
جوایز عکاسی فیلم؛
بالهای سپید دیپلم افتخار
از کنارهم می گذریم  کاندید جشن خانه سینما
ملک سلیمان بهترین عکس پشت صحنه جشنواره فیلم فحر

نمایشگاه
برگزاری اولین نمایشگاه عکس فیلم در خارج از ایران در کشور های تونس، سریلانکا و انگلیس
نمایشگاه گروهی عکاسی فیلم در سال های متعدد
شر کت در جشنواره های داخلی و خارجی و دریافت جوایز عکس

حسین قربانی
عکاس و خبرنگار مطبواعات یکی از هنرمندان با تجربه و قدیمی تبریز است که با رسانه های مختلف این شهر همکاری مستمری داشته است.